Redakcja i przekład na język polski Izabella Teresa Kostka.
Redazione e traduzione in lingua polacca Izabella Teresa Kostka.
***
O Antonio Spagnuolo największe autorytety literackie powiedziały i napisały już tak wiele, że każde moje słowo wstępne byłoby zbędne i powierzchowne. To jeden z grona najbardziej cenionych współczesnych poetów włoskich, a każdy z jego wydanych zbiorów wierszy odbija się głębokim echem na horyzoncie włoskiej literatury pięknej i zdobywa liczne nagrody. Dzisiaj, z wielką przyjemnością, publikuję jego cztery wiersze wybrane z najnowszego tomu p.t. „Futili arpeggi/ Daremne arpeggia” ( wyd. „La Valle del Tempo). Wersy przesycone głęboką emocją i prawie mistyczną refleksją, słowa, które otulają pięknem jak żarliwa Ziemia Ojczysta poety.
***
Di Antonio Spagnuolo hanno già detto e scritto le massime autorità letterarie e ogni mia parola introduttiva sarebbe superflua e superficiale. È uno dei poeti italiani contemporanei più apprezzati e incisivi, e ciascuna delle sue raccolte di poesie pubblicate brilla di luce nobile nel panorama della letteratura italiana, vincendo numerosi premi. Oggi, con grande piacere, pubblico quattro sue liriche scelte, tratte dall’ultimo libro dal titolo „Futili arpeggi” ( ed. La Valle del Tempo). Versi densi di emozione e di riflessione quasi mistica, parole che avvolgono con la loro bellezza come la calorosa Terra Natia del poeta.
I.T.K.
***
PAROLE
Chi potrà dire al cielo,
con le sue pieghe azzurre,
quelle parole che rimangono
sospese
nelle vertigini del vento?
La voce rotonda che mi attende,
spogliata dalle pieghe del pensiero,
cede al ricatto del silenzio,
metallico nell’oscurità della storia,
chiuso nella sua essenza come rosa
pesante.
Lasciala navigare nella corolla notturna,
scivolando, a riempire coppe
che accolgono il mio accento,
tracciato appena a ricamo
di una conchiglia.
*
SŁOWA
Któż będzie mógł powiedzieć niebu,
z niebieskimi zmarszczkami,
te słowa
zawieszone
w zawirowaniach wiatru?
Łagodny głos, który na mnie czeka,
wyrwany z fałd myśli
poddaje się w mrokach historii
szantażowi metalicznego milczenia
zamkniętego w swej istocie jak ciężka
róża.
Niech płynie on w nocnej koronie
i prześlizguje się, napełniając kielichy
goszczące mój akcent
zaledwie wyhaftowany
na muszli.
***
LAMIERE
Un sonno che ha lamiere di ferro
è il tempo che avanza rapido oltre la porta.
Bevendo ancora sorsi di nostalgia
senza sosta né fine una fiamma bruna
placa nel suo dire i colori inebrianti,
ed io compongo questo diario
vagando tra invisibili corpuscoli
del veleno urticante della sorte.
Ultima cerimonia un fragile acquerello
che riporta i motivi di un’immagine
tracciata in volute di fumo
ed una bocca che voleva dolcemente
sfuggire al buio che insegue come muta di cani.
*
ŻELAZNE OKUCIA
Sen z żelaznymi okuciami
to czas szybko upływający za drzwiami.
Popijając łyk nostalgii
brązowy płomień bez wytchnienia ani końca
uspokaja swą mową odurzające barwy,
a ja piszę pamiętnik
wędrując wśród niewidzialnych
parzących cząsteczek trującego losu.
Ostatnia ceremonia delikatna akwarela
przywodząca motywy obrazu
widniejącego w kłębach dymu
i usta pragnące łagodnie
uciec przed ciemnością, postępującą jak horda psów.
***
MISTERO
Fugacità delle ore è magica lanterna
se Cristo stravolge la parola
per trasformare il futuro in ascolto
ed allontanare provvisorie smemoratezze.
Egli soprannome di porpora
riversa in un bianco tumulto
contorsioni di braccia.
Suono incrinato dalla sfrenata illusione
che riecheggia tra le mie memorie,
complicato mistero che trabocca
nel quotidiano andirivieni di candele.
*
TAJEMNICA
Ulotność godzin jest magiczną latarnią
jeśli Chrystus poruszy słowo,
by przekształcić przyszłość w słuchanie
i oddalić chwilowe zapomnienie.
On zwany purpurą
wylewa w białym zgiełku
krzywizny ramion.
Dźwięk wyszczerbiony nieokiełznaną iluzją
odbija się echem w mych wspomnieniach,
skomplikowana tajemnica przelewa się
w codziennym pojawianiu się i znikaniu świec.
***
DENTRO LA POESIA
Governare i marosi delle idee,
per sostenere il flusso di parole
iridescenti al raggio di chimere
e ricamate al gioco come il vento,
così la penna scivola irrequieta
stregata dall’incanto di un pensiero.
L’altrove è come anelito sfiorato,
inquieto alla ricerca del sussurro
che anela ad una sorta di abbandono.
Sfugge realtà strumenti e vibrazioni
cercando quel filone colorato
che rinnova nel segno ogni pulsione.
Ecco il poeta inquieto e delirante
nel sentimento che trema per le attese,
proteso come il filo di aquilone,
o clown cadenzando l’infinito.
Fare poesia è attingere chimere,
ipotesi di azzardo e di speranze
con ritmo serrato oltre il silenzio.
*
W POEZJI
Rządzi falami pomysłów,
by wspierać przepływ słów
opalizujących w promieniach chimer
i w haftach wiatru,
tak pióro ślizga się niespokojnie
oczarowane urokiem myśli.
Gdzie indziej jest jak muśnięta tęsknota,
nieukojone w poszukiwaniu szeptu
pragnącego poddania się.
Ucieka od rzeczywistości, narzędzi i wibracji,
szukając kolorowej nici
odnawiającej swym śladem każdy impuls.
Oto poeta niespokojny i majaczący
w emocji drżącej od oczekiwań,
rozciągnięty jak sznurek od latawca
lub klaun wyznaczający nieskończoność.
Tworzenie poezji to czerpanie z chimer,
hipotezy przypadku i nadziei
w rytmie poza ciszą.
***
BIOGRAFIA (fonte La Recherche / źródło blog La Recherche)
Antonio Spagnuolo urodził się 21 lipca 1931 r. w Neapolu. W latach 80. założył i kierował magazynem „Perspektywy kulturalne”, z którym współpracowali autorytatywni autorzy. Założył i redagował serię „Oblężenie poezji” od 1991 do 2006 roku, publikując autorów o znaczeniu narodowym ogólnowłoskim, takich jak Gilberto Finzi, Gio Ferri, Giorgio Bàrberi Squarotti, Massimo Pamio, Ettore Bonessio di Terzet, Giliano Manacorda, Alberto Cappi, Dante Maffia i inni. Obecny na licznych krajowych i międzynarodowych wystawach poezji wizualnej, zamieszczony w wielu antologiach, współpracuje z periodykami i czasopismami różnych kultur. Obecnie redaguje serię „Frontiere della poesia contemporanea / Granice poezji współczesnej” dla wyd. La Valle del Tempo oraz przegląd „Poetrydream” w Internecie (http ://antonio-spagnuolo-poetry.blogspot.com). Prawie wszystkie jego opublikowane tomy poezji zostały nagrodzone. W tomie „Rytmy odległej teraźniejszości” Massimo Pamio analizuje jego dzieła opublikowane w latach 1974–1990. Plinio Perilli w eseju „Jak cień chmury na wodzie” (wyd. Kairòs 2007) powraca do ostatnich tomów opublikowanych w latach 2001–1990. 2007. W 2018 Elio Grasso i Bonifacio Vincenzi stworzyli dla niego pierwszy tom serii „SUD i poeti / Południe poeci” , wydawanej przez wydawnictwo Macabor. Do najnowszych zdobytych nagród należą: Nagroda „Libero de Libero 2017” – Nagroda „Salvatore Cerino 2018” – Nagroda „L’arte in versi /’Sztuka w słowach 2018” – Wyróżnienie specjalne w konkursie „Aoros 2017” – Złoty Laur za Całokształt Twórczości „Miasto Conza 2017” – „N. i C. Di Nezza” Isernia 2018. Jego wiersze przetłumaczone zostały na język francuski, angielski, współczesny grecki, jugosłowiański, hiszpański, rumuński. Pisało o nim wielu autorów, m.in. A. Asor Rosa, który gościł go w swoim „Słowniku literatury włoskiej XX wieku” oraz w „Literaturze włoskiej” wydawanej przez Einaudi, Carmine Di Biase w tomie „Literatura jako wartość”, Matteo D’Ambrosio w tomie „Poezja w Neapolu od 1940 do 1987”, Gio Ferri w tomie „Lareason poetica / Racja poetycka” i „Barokowe formy poezji współczesnej”, Stefano Lanuzza w tomie „Lo sparviero sul pugno /’Krogulec na pięści”, Felice Piemontese w tomie „Autosłownik pisarzy włoskich”, Corrado Ruggiero w tomie „Verso dove / Dokąd”, Alberto Cappi w tomie „W akcie poezji”, Ettore Bonessio di Terzet w tomie „Genua-Neapol dwie stolice poezji”, Dante Maffia w tomie tom „Poezja włoska ku nowemu tysiącleciu”, Sandro Montalto w „Konkretnych formach poezji współczesnej” i „Kompendium herezji”, Ciro Vitiello w tomie „Antologia współczesnej poezji włoskiej”, Plinio Perilli w „Jak cień chmury na wodzie”, Carlo Di Lieto w „Piękna afazja”, a także D. Rea, M. Pomilio, D. Cara, M.Fresa, G. Linguaglossa, M.Lunetta, G. Manacorda, Gian Battista Nazzaro, G. Panella, Nazario Pardini, Ugo Piscopo, G. Raboni, E. Rega, Carlangelo Mauro i wielu innych. Jest przewodniczącym jury konkursu „Oblężenie poezji 2020”.
*
Antonio Spagnuolo è nato a Napoli il 21 luglio 1931. Ha fondato e diretto negli anni 80 la rivista “Prospettive culturali”, alla quale hanno collaborato firme autorevoli . Ha fondato e diretto la collana „L’assedio della poesia”, dal 1991 al 2006, pubblicando autori di interesse nazionale come Gilberto Finzi, Gio Ferri, Giorgio Bàrberi Squarotti, Massimo Pamio, Ettore Bonessio di Terzet, Giliano Manacorda, Alberto Cappi, Dante Maffia e altri . Presente in numerose mostre di poesia visiva nazionali e internazionali, inserito in molte antologie, collabora a periodici e riviste di varia cultura – Attualmente dirige la collana „Frontiere della poesia contemporanea” per La Valle del Tempo Editrice e la rassegna ”Poetrydream” in internet (http://antonio-spagnuolo-poetry.blogspot.com). Quasi tutti i suoi volumi di poesia pubblicati hanno ricevuto un premio. Nel volume „Ritmi del lontano presente” Massimo Pamio prende in esame le sue opere edite tra il 1974 e il 1990 .Plinio Perilli con il saggio “Come l’ombra di una nuvola sull’acqua” (Ed. Kairòs 2007) rivisita gli ultimi volumi pubblicati fra il 2001 e il 2007. Nel 2018 Elio Grasso e Bonifacio Vincenzi realizzano per lui il primo volume della collana “SUD i poeti” edito da Macabor. Fra gli ultimi riconoscimenti Premio “Libero de Libero 2017” – Premio “Salvatore Cerino 2018” –Premio “L’arte in versi 2018”– Menzione speciale al premio “Aoros 2017” – Lauro d’oro alla carriera “Premio città di Conza 2017”- Premio “N. e C. Di Nezza” Isernia 2018 . Tradotto in francese, inglese, greco moderno, iugoslavo, spagnolo, rumeno . Di lui hanno scritto numerosi autori fra i quali A. Asor Rosa che lo ospita nel suo „Dizionario della letteratura italiana del novecento” e nella “Letteratura italiana” edizioni Einaudi, Carmine Di Biase nel volume „La letteratura come valore”, Matteo D’Ambrosio nel volume „La poesia a Napoli dal 1940 al 1987”, Gio Ferri nei volumi „La ragione poetica” e „Forme barocche della poesia contemporanea”, Stefano Lanuzza nel volume „Lo sparviero sul pugno”, Felice Piemontese nel volume „Autodizionario degli scrittori italiani”, Corrado Ruggiero nel volume „Verso dove”, Alberto Cappi nel volume „In atto di poesia”, Ettore Bonessio di Terzet nel volume „Genova-Napoli due capitali della poesia”, Dante Maffia nel volume “La poesia italiana verso il nuovo millennio”, Sandro Montalto in “Forme concrete della poesia contemporanea” e “Compendio di eresia”, Ciro Vitiello nel volume “Antologia della poesia italiana contemporanea”, Plinio Perilli in “Come l’ombra di una nuvola sull’acqua”, Carlo Di Lieto in “La bella afasia”, oltre a D. Rea, M. Pomilio,D. Cara, M.Fresa, G. Linguaglossa, M.Lunetta, G. Manacorda, Gian Battista Nazzaro, G. Panella, Nazario Pardini, Ugo Piscopo, G. Raboni, E. Rega, Carlangelo Mauro, e molti altri . Presiede la Giuria del premio “L’assedio della poesia 2020”.
*
Foto dal sito / Zdjęcie ze strony: „Transiti poetici”:
https://transitipoetici.blogspot.com/2021/08/un-gradevolissimo-ritorno-su-transiti.html
Biografia „La Recherche”:
https://www.larecherche.it/biografia.asp?Tabella=Biografie&Utente=spanto31
***
PODTEKST KULTURALNY 