KOSTKA IZABELLA TERESA urodzona w Poznaniu (Polska), od 2001 roku zamieszkała w Mediolanie. Studiowała na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach i na Akademii Muzycznej im. I.J.Paderewskiego w Poznaniu, w której to ukończyła wyższe studia magisterskie w klasie fortepianu Prof. Waldemara Andrzejewskiego. Koncertowała w Polsce, Niemczech i we Włoszech. Obecnie jest pisarką i poetką polsko – włoską, nauczycielką fortepianu, dziennikarką freelance, tłumaczką, organizatorką i prezenterką wydarzeń kulturalnych. To także fundatorka i koordynatorka popularnego we Włoszech programu cyklicznego „Poetując pod gwiazdami Mediolanu / Verseggiando sotto gli astri di Milano” (założonego w 2015 roku), którego edycja polska rozpoczęła się 28 grudnia 2018 w Poznaniu, redaktor naczelna i założycielka włoskiego międzynarodowego blogu kulturalnego ” Verso – spazio indipendente letterario / Wers – niezależna przestrzeń literacka” oraz polskojęzycznego „Podtekst kulturalny”. Na terenie Włoch otrzymała wiele krajowych i międzynarodowych prestiżowych nagród (m.in.: 1° Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Marianny Coffa na Sycylii w 2015 r., Nagrodę Specjalną Krytyki „La Mole” w Turynie w 2015 r., 2° Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Poetyckim „La Voce dei Poeti / Głos Poetów” w Lecce w 2016 r., Nagrodę Specjalną Krytyki na Międzynarodowym Konkursie Literackim im. A. Seneki w Bari w 2017 r., 3° Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Literackim im. A. Seneki w Bari w 2018 r., 3° Nagrodę Cassino di San Remo w 2018 r.) oraz wiele nagród za prowadzoną aktywność artystyczną i literacką (Premio della Fondazione Daga per la poesia e l’attività artistica svolta Promotore Della Cultura e Letteratura / Nagrodę Fundacji Daga za działalność poetycką i artystyczną Promotor Kultury i Literatury 2016, Premio di Eccellenza The Writer’s Capital International Foundation, 2018 zarejestrowana przy O.N.U.). Wydała dziesięć zbiorów poezji w języku włoskim ( „Granelli di sabbia / Ziarna piasku” 2014, „Gli scatti / Szkice” 2014, „Caleidoscopio / Kalejdoskop” 2015, „A spasso con la Chimera / Spacer z Chimerą” 2015, „Incompiuto / Niedokończone” 2015, „Peccati / Grzechy” 2015, „Gli espulsi dall’Eden/ Wygnani z raju” zdobywca 1° miejsca na Konkursie Poezji Wydanej im. Leandro Polverini Roma 2016 sekcja alegoryczna, „Le schegge / Drzazgi” zdobywca 1° miejsca na Konkursie Poezji Wydanej Leandro Polverini 2017 sekcja ekspresjonistyczna, dwujęzyczny zbiór poezji „Si dissolvono le orme su qualsiasi terra / Rozmywają się ślady na każdej ziemi” 2017 i „Ka_r_masutra” zdobywca 1° miejsca na Konkursie Poezji Wydanej Leandro Polverini Roma 2018 w kat. poezja eliptyczna). Jej liryki w języku włoskim znajdują się w wielu prestiżowych antologiach, wśród których „Novecento non più. Verso il Realismo Terminale / To już nie 1900. W kierunku Realizmu Terminalnego” z listem wprowadzającym Guido Oldani’ego, „Il segreto delle fragole / Tajemnica truskawek” 2017 e 2018 Lietocolle, jej teksty opublikowane zostały w licznych włoskich przeglądach literackich (Euterpe, Bibbia d’asfalto / Asfaltowa biblia, La presenza di Èrato / Obecność Erato, Poetry Dream Antonio Spagnuolo, Liburni Arte e Cultura / Liburni Sztuka i Kultura, Words Social Forum, Partecipiamo. it / Uczestniczymy.it, Letteratura al femminile / Literatura po kobiecemu, Nova). Kuratorka licznych antologii poetyckich przeznaczonych na cele dobroczynne, redaktorka – współpracowniczka włoskiego międzynarodowego blogu dziennikarskiego „Alessandria Today”. Brała udział w międzynarodowych targach książki m.in. w renomowanym Międzynarodowym Salonie Książki w Turynie, Neapolu, Rzymie i Imperii, w corocznych literackich spotkaniach międzynarodowych BOOKCITY w Mediolanie (2016, 2017, 2018), w Międzynarodowym Festiwalu Poezji FIPM także w Mediolanie (2017, 2018, 2019), w ważnych wydarzeniach literackich Realizmu Terminalnego, a w tym w maratonie poetyckim dla Radia Radicale (2019) i spotkaniu na Uniwersytecie Katolickim Świętego Serca / Università Cattolica del Sacro Cuore w Mediolanie (2019). Częsty gość programów kulturalnych radiofonicznych i telewizyjnych na terenie Włoch m.in Espansione TV w Como, uczestniczyła w spotkaniach „L’Europa è per le donne – Europa jest dla kobiet” organizowanych przez Parlament Europejski w Mediolanie, w Festiwalu Aldy Merini w Mediolanie i w wielu wystawach sztuki współczesnej, wśród których „Circuiti Dinamici” w Mediolanie (2015, 2016, 2017) i Avalon in Arte w Salerno (2017, 2018, 2019).
Jej poezje w języku polskim znajdują się w zbiorze tematycznym „Boski chór” tom 10 część 3 (2019, Lulu), „Kawiarenka poetycka 5°” (Wydawnictwo KryWaj, Koszalin 2019), „Miłość w czasachfejskultury” (Nowatorja, Łódź 2019) na portalu poetycko – literackim kołobrzeskiego oddziału SAP „Nasza poezja”, w przeglądach kulturalno – literackich (polonijny „Głos katolicki” w Paryżu, miesięcznik kulturalno – literacki „Wena”) i na licznych stronach i portalach społecznościowych. Autorka obszernego artykułu „Współczesne oblicza sztuki: Realizm Terminalny czyli świat widziany przez pryzmat przedmiotów i technologii” opublikowanego w Polsce w magazynie kulturalnym „Wena” i na wielu portalach literackich (2019), wśród których „Pisarze.pl”.
Oficjalny Rzecznik i Ambasador nurtu artystycznego o nazwie Realismo Terminale / Realizm Terminalny na Polskę (prąd stworzony przez włoskiego poetę Guida Oldani).
– Strona autorska w języku polskim:
https://izabellateresakostkaswiatsztukiipoezji.wordpress.com/
– Strona autorska w j. włoskim z sekcją polską:
https://izabellateresakostkapoesie.wordpress.com/
– Strona internetowa programu „Verseggiando sotto gli astri di Milano” (w j.włoskim z sekcją polską):
https://verseggiandosottogliastridimilano.wordpress.com/
– Blog artystyczny w języku polskim:
https://wichrzysko.wordpress.com
• WIERSZE WYBRANE
ZAINO PIENO DI SORPRESE / PLECAK NIESPODZIANEK (z tłumaczeniem na język polski, nurt Realizmu Terminalnego)
Quando suona la campana del silenzio
abbraccio le parole,
diventano cuscino per le mie pene
accogliendo l’insonnia.
Versi nascono di notte
in pausa d’un film quotidiano
e travaso ogni dolore
in un bicchiere di (semplici) strofe.
La penna mi fa da sorella
senza temere l’arrivo dell’alba,
siamo due facce della stessa moneta
che non nutre mai il conto in banca.
È uno zaino carico di sorprese
questa mia scrittura ribelle…
•
Kiedy bije dzwon ciszy
obejmuję słowa,
stają się poduszką dla moich zgryzot
goszcząc bezsenność.
Wersy rodzą się nocą
w przerwie codziennego filmu
i przelewam każde cierpienie
do kieliszka (zwyczajnych) zwrotek.
Pióro jest mi siostrą
i nie obawia się nadejścia świtu,
jesteśmy dwiema twarzami tej samej monety,
co nie dokarmia nigdy bankowego konta.
Me zbuntowane pisarstwo
to wypełniony niespodziankami plecak…
TURBINA (z tłumaczeniem na polski, nurt Realizmu Terminalnego)
Nei labirinti mentali
scaviamo come ruspe,
spostando i grumi di dogmi
che pesano sul fertile suolo.
Ci impregnano di leggi
– solvente della resistenza
messa nello sgabuzzino
dei tempi migliori.
Siamo sostituibili rotori
nella spietata turbina
creata per alimentare
i Mai Sazi di questo Mondo.
Generatore della sofferenza.
●
TURBINA
W labiryntach umysłu
zagłębiamy się jak koparki
przesuwając grudy dogmatów
obciążające urodzajną glebę.
Nasycają nas przepisami
– rozpuszczalnikiem każdego oporu
umieszczonego w poczekalni
lepszego czasu.
Jesteśmy wymiennymi wirnikami
w bezlitosnej turbinie
stworzonej by wykarmić
Nienasyconych tego Świata.
Generator cierpienia.
ESTEMPORANEA / IMPROWIZACJA ( z tłumaczeniem na język polski)
Ho cucito il pianto
col filo del silenzio,
è rimasta una cicatrice
al posto delle labbra,
una larga fessura
nell’indistruttibile marmo.
•
Zeszyłam płacz
nicią ciszy,
została blizna
na ust miejscu,
szeroka szczelina
w niezniszczalnym marmurze.
PRZEPITE ŻYCIE (realizm terminalny)
Przepite życie
przecieka przez palce,
kapie na rozgoryczenie,
opróżniamy butelkę
darowanych nam godzin
wznosząc toast do wieczności,
w trzeźwości się zbudzimy
pożegnani z bytem.
CZY WARTO
I czy warto, czy nie warto
zakochałam się w Tobie,
zabujałam jak huśtawka
w rozbawionym dzieciństwie,
podzieliłam się z Tobą
słodkimi chwilami
– tym skradzionym lizakiem
o kształcie serduszka.
Było ciepło i przytulnie
na wiosennej łące,
odległej od zgiełku
i obowiązków miasta,
ułożyliśmy wspólnie dziesięć przykazań,
by dzielić się życiem
i łakomym ciałem.
Co się z nami stało?
To zardzewiały pierścionek
to nasze uczucie,
rozerwane korale,
spalony welon panny młodej
straconej tuż przed ołtarzem.
Przedzieramy się przez dżunglę
szukając tego, czego los poskąpił,
z marzeń wzbija się żółtawy dym
i S.O.S. do obojętnego świata.
I czy warto, czy nie warto
kiedyś zakochałam się w Tobie,
w adidasach i z plecakiem
powędrowałam na rozdroże.
OBLICZA MEDIOLANU: „ODRZUCENI”
Są zaułki pełne bólu
otulone przez cień Bazyliki,
gdzie chodniki i krawężniki
mają kształt człowieka.
Odrzuceni
– ubrani w kartony „ostatniej mody”
przykurczeni w bramach przy Montenapoleone
liczą światła przejeżdżających limuzyn,
bo smog zasłania im gwiazdy.
Zapomniał o Was Mediolan
tak, jak przekupny kochanek,
jesteście prochem co nie dodaje blichtru
i nie pasujecie do wystawy.
Czy ktoś pamięta Wasze twarze
pozbawione odbicia w lustrze?
Bezimienne ciała nieczekające już na nic
w trzewiach rozpędzonego miasta.
~
2019, „Lacerazioni / Rozdarcia”
.
ŚMIERĆ NADZIEI (endecasillabo / jedenastozgłoskowiec, Improwizacje klasyczne)
Rano opuściła skrzydła nadzieja
zatroskana brakiem ziemskiego gniazda,
przemyła szlochem zawiedzione oczy,
uwięziła na zawsze w strunach słowa,
ukryta w cieniu stuletniego drzewa
nad losem ludzi szczerze zawodziła,
zasmucona przywdziała płaszcz szkarłatny
nie licząc na miłość ani zbawienie,
odeszła cichutko w krainę ciszy.
•
Izabella Teresa Kostka,
wiersze wydane, prawa autorskie zastrzeżone
PODTEKST KULTURALNY 